فصل سیزده ایلیاد
خب تا اونجا پیش رفتیم که هکتور و لشگرش، حمله میکنن به دیوار و بخشی از دیوار مردم آخایی فرو میریزه،
حالا این وسط،باید بدونین هرا و آتنا چقدر خشمگین هستن از این موضوع و همینطور پوسایدون
پوسایدون که مردم یونان یا آخایی کلی براش نذر و قربانی میدادن، خیلی خشمگینه از دست زئوس و آرام و قرار نداره،دلش بدرد اومده بوده برای مردم آخایی ، میاد میره سوار گردونه اش میشه و میره سمت کشتی های مردم آخایی،مردم تروا هم آمادن که بیان کشتیهارو بگیرن که پوسایدون از دریا بیرون میاد،میره پیش آژاکس و برادرش،میگه جای فرار بیاین با اینها رو به رو شین و از کشتی هاتون دورشون کنین،
و میاد با چوبدستی که داره به اونها میزنه و هردو دلیرتر و نیرومندتر میشن،
پوسایدون میره به بقیه هم کمک کنه و آژاکس هم میفهمه که این خدا بوده در هیات انسان و به کمکش اومده،
پوسایدون میره و بقیه رو با تحقیر و سرزنش که تا ابد دچار ننگ میشین و بی رگ هستین، به جنگ تشویق میکنه
دراینجا هکتور میاد آمفیاک،پسر نیمه انسان پوسایدون رو میکشه، پوسایدون خشمگین میشه و مردم آخایی رو به کشتن مردم تروا ترغیب میکنه،میاد میره سراغ ایدومنه و این دیالوگ جالب رو بهش میگه:کوشش های بهم پیوسته،حتااز کسانی که کمتر دلاور باشند،بهره های فراوان دارند،
اینجا خب هومر به صحنه نبرد و جنگ میپردازه و کیا کشته میشن و کیا دلاوری از خودشون نشون میدن،ایدومنه از سران آخایی میاد دئیفوب از تروا رو بزنه که اشتباهی نیزه اش میخوره به آسکالف پسر آرس (آرس خدای جنگ و دوگانگی) ، ولی چون زئوس خدایان رو از شرکت در جنگ منع کرده بوده،آرس حبر نداره که پسرش کشته میشه
اینجا منلاس هم درحال کشتن مردم تروا است، اینجا منلاس میزنه پیزاندر از سران تروا رو میکشه و برای بقیه رجز میخونه که ای مردم نابه کاری که از جنگ خسته نمیشین از زئوس کینه جوی هم نترسیدین و اومدین همسر من و خزانه های من رو اون هم وقتی که مهمان من بودین دزدیدین،بازهم حرص این رو دارین که کشتی های مارو هم بگیرین و آتش بزنین و همه مردم مارو نابود کنین؟
و به جنگ و نبرد ادامه میده،
ازاین طرف هکتور خبر نداره که منلاس و بقیه دارن لشگرش رو از این سمت نابود میکنن و تنها شور و اشتیاق داره برسه به کشتی ها و اونها رو آتش بزنه،
خلاصه به لشگرش دل میده و از اون سمت که باروها و دیوارهای دفاعی خراب شدن پیش میره سمت کشتی ها،
این هم خلاصه سرود سیزده ایلیاد
