رها کردن

گذشته،وزنه سنگین من بود، بعد پست آخر حس سبکبالی میکنم، حرفهایی که باید میزدم بخودشون و نزدم،ولی بالاخره بیرون اومدن، تک تک این احساسات بیان نشده، مثل کرمی هستن که اون زیر میلولن و بالاخره میان بالا، توی خابهاتون،توی رفتارتون و ...، ولی وقتی یالاخره انرژی منفیشون آزاد شد و ازبین رفت، اون موقع نوبت فراموشی میرسه

خیلیها نمیتونن خاطره ای منفی رو رها کنن،

اون حاطرات که پونزده سالی میشد باهام بودن،بالاخره انرژیشون آزاد شد،مانترای فحش، رها کردن احساسات منفی، قبول اینکه طرف چقدر باهات بد رفتتر کرده،رهاکردن اون حس منفی و تمام، فراموشی

شونه هام سبک تر شدن، به معنای واقعی کلمه،اون سنگینی شانه و کمرم ازبین رفت،البته اقدامات زیادی انجام دادم که اگه دوست دارین بدونین به این ترتیبه:فکر کردن به اون خاطره آزاردهنده، پیاده روی های طولانی، مدیتیشن به این شکل که آهنگ میذاری، نفس عمیق میکشی و نفست رو میدی بیرون و آهنگ رو دنبال میکنی، هرفکری هم بیاد اشکال نداره، میذاری بیاد ولی تمرکزت رو میذاری روی آهنگ، و بیکلام، نه ازاین پاپ کسشعرا،

سوم، تجسم حرفاییه که میتونستی بزنی،میخاستی بزنی و نزدی و همه رو مینویسی براش، 

همین