خوشی

جردن پیترسون توی یک مصاحبه ای میگفتافرادی که فقط دنبال تغریح و خوشین و نمیتونن تفریحشون رو عقب بندازن ذهنشون درست مثل یک بچه دو ساله ست که درکی از عقب انداختن تفریح نداره و فقط دنبال بازی و سرگرمیه

توی یک ویدیوی دیگه درمورد پینوکیو میگفت، افرادی که تو زندگی فقط دنبال خوشین و تفریح پشت تفریح،اینکه مطالعه و کارهای سخت ذهنی رو عقب میندازن و دنبالش نمیرن، آخر تبدیل به یک خر بزرگ میشن

و واقعن این مساله رو توی افراد دور و برم دیدم، طرف تنها وقتی کتاب میخونه که سرگرم کننده و فان باشه،در غیر اینصورت پرتش میکنه کنار

موزیکایی گوش میده که به شدت فان، چرت و یا احساسی شدیدن و موزیک فاخر حتا نمیدونن چی هست،

حتا اگرهم به اصرار شما، دنبال موزیک خوب برن، بهانه ای میتراشن که موزیک خوبه، بده و من نمیتونم گوش بدم

این مفهوم خر پینوکیو واقعن مهمه،دوربرمون پر شده از خرهای بزرگ

وقتی هم چیزی میگی، بهانه که زندگی ما ایرانیا سخته، پاره شدیم و غیره

فلان کتاب بده، یعنی فلان کتاب میخاد تمرکز و توجه من رو مشغول کنه و من خر بزرگیم و نمیخام، فقط فان